Η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος SRC στο Διεθνές Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν μοιράστηκε το ταξίδι της για την ίδρυση μιας ΜΚΟ

• Η Bridget Bonnie Agbenyo έγινε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Συμβουλίου Αντιπροσώπων Φοιτητών (SRC) του Διεθνούς Πανεπιστημίου του Wisconsin το 2018
• Μια συνεχής αποτυχία της πρώην προέδρου της SRC πριν από αυτήν να καλύψει τις ανάγκες των μαθητών την παρακίνησε να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία και να αποκτήσει την εξουσία να επιφέρει αλλαγές
• Η νεαρή ίδρυσε μια ΜΚΟ που ονομάζεται PEC Project για να παρέχει προσωπική, εκπαιδευτική και επαγγελματική εξέλιξη στα παιδιά αφού είδε τις κακές συνθήκες που βρίσκονταν τα παιδιά στο χωριό της

Η Μπρίτζετ είχε πάντα μια ευχάριστη θέση να βοηθάει τους ανθρώπους όποτε μπορούσε και αυτό ήταν πολύ εμφανές στους ανθρώπους από τους οποίους περιτριγυριζόταν. Για το είδος της ενσυναίσθησης και της καλοσύνης που διέθετε ακόμη και σε νεαρή ηλικία, σχεδόν όλοι με τους οποίους ερχόταν σε επαφή πίστευαν ότι θα ήταν η καλύτερη επιλογή για εκείνη να γίνει νοσοκόμα.

Η νεαρή κυρία έτρεφε πολύ θαυμασμό για το στρατιωτικό προσωπικό και σκέφτηκε ότι η εργασία ως νοσοκόμα στο στρατό θα ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Με τα χρόνια, οι φιλοδοξίες της σταδιοδρομίας έχουν πάρει διάφορες στροφές, αλλά ένα πράγμα παρέμεινε σταθερό. Η αδυσώπητη επιθυμία της να συναντά πάντα ανθρώπους στα σημεία της ανάγκης τους.

Δεν ήταν λοιπόν έκπληξη όταν η Bridget επέλεξε να ιδρύσει μια μη κυβερνητική οργάνωση (ΜΚΟ) για να υποστηρίξει τους λιγότερο προνομιούχους της κοινωνίας. Σε μια συνέντευξη με YEN.com.gh Η Μπρίτζετ μίλησε για τα γεγονότα που οδήγησαν στη χρήση χρημάτων που είχε διαθέσει για μια γιορτή γενεθλίων στο Ντουμπάι για να παρέχει τις ανάγκες άλλων.

Από υποψήφια στρατιωτική νοσοκόμα μέχρι την επιδίωξη μάρκετινγκ στο Lister Professional Institute

Η Bridget ξεκίνησε το γυμνάσιο με την πρόθεση να σπουδάσει για να γίνει στρατιωτική νοσοκόμα, ως εκ τούτου εντάχθηκε στο δόκιμο του σχολείου. Μετά από λίγο καιρό στην ομάδα, όμως, συνειδητοποίησε ότι όσο αγαπούσε τον δόκιμο, δεν έβλεπε τον εαυτό της να γίνεται αξιωματικός του στρατού. Βρήκε ένα νέο πάθος, το μάρκετινγκ.

«Συνειδητοποίησα ότι απολάμβανα πραγματικά την ελευθερία μου και ήξερα ότι η ένταξή μου στον στρατό μπορεί να μην μου προσφέρει αυτήν την ελευθερία. Αμέσως μετά τη δευτεροβάθμια, ωστόσο, ένας φίλος μου επέστησε την προσοχή μου στο γεγονός ότι μπορώ να είμαι καλός έμπορος δεδομένου του πόσο εύγλωττος είμαι Το σκέφτηκα και ήμουν πραγματικά πεπεισμένη ότι μπορώ να το επιδιώξω και έτσι έκανα», είπε. YEN.com.gh .

Λάτρευε το μάρκετινγκ και ένιωθε ότι ήταν ο καλύτερος επαγγελματικός δρόμος για εκείνη. Είχε εξαιρετική απόδοση σε αυτό και αποφοίτησε με διάκριση. Το επόμενο πράγμα για εκείνη ήταν να ναυλώσει στο χωράφι, αλλά αυτό σταμάτησε απότομα όταν ανακάλυψε πόσο ακριβό είναι.

«Η ναύλωση στο μάρκετινγκ απαιτούσε πολλά χρήματα και δεν υπήρχε περίπτωση να το αντέξω οικονομικά εκείνη τη στιγμή, δυστυχώς, έπρεπε να το αφήσω. δουλεύει μαζί του και σκέφτηκα να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία».

Έκανε αίτηση στο Ινστιτούτο Δημοσιογραφίας της Γκάνας (GIJ) και ακολούθησε μια σύντομη σειρά μαθημάτων στη ραδιοφωνική και τηλεοπτική παρουσίαση που της άρεσε πολύ. Τόσο που έγινε εκπρόσωπος του μαθήματος.

Γίνεται η πρώτη γυναίκα πρόεδρος SRC του Διεθνούς Πανεπιστημίου του Wisconsin

Σε μια προσπάθεια να αποκτήσει περισσότερες γνώσεις στη δημοσιογραφία και να την ακολουθήσει με πλήρη απασχόληση, η Bridget έκανε αίτηση στο Wisconsin Διεθνές Πανεπιστήμιο για να διαβάσετε την επικοινωνία. Ενώ σπούδαζε, εξελέγη αναπληρώτρια πρόεδρος της επιτροπής ψυχαγωγίας του σχολείου (entercom) και αυτό τη μύησε στον κόσμο της πολιτικής της πανεπιστημιούπολης.

'Ως πρόεδρος της entercom, παραδόξως είχα πολλούς ανθρώπους να με πλησιάζουν με μια σειρά από προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές και τα οποία έπρεπε να αντιμετωπιστούν. Έπαιξα τον ρόλο μου μεταφέροντάς τα στον πρόεδρο του SRC εκείνη την εποχή, αλλά συνειδητοποίησα ότι όλοι οι μαθητές Οι ανησυχίες συνεχώς δεν αντιμετωπίζονταν και αυτό με ενοχλούσε πολύ».

Η Μπρίτζετ, όντας η συμπονετική και ανήσυχη νεαρή κοπέλα που είναι φυσικά, σκέφτηκε τον καλύτερο τρόπο για να εξασφαλίσει την επίλυση των προβλημάτων των μαθητών και έκρινε ότι ο πιο σίγουρος τρόπος για να το πετύχει αυτό θα ήταν αν ήταν στην εξουσία. Με αυτό, ξεκίνησε να γίνει η επόμενη πρόεδρος του SRC του σχολείου.

'Πρέπει να πω ότι πολλοί άνθρωποι εξεπλάγησαν όταν έμαθαν ότι είχα πάρει φόρμες για να διεκδικήσω την προεδρία του SRC. Αυτό συνέβη επειδή στην ιστορία του σχολείου, καμία γυναίκα δεν είχε διεκδικήσει ποτέ τη θέση, γι' αυτό πολλοί ήταν δύσπιστοι. θα κέρδιζε».

Για την Μπρίτζετ αυτό δεν την πτόησε καθόλου. Αντίθετα, ήταν η τέλεια ευκαιρία να γίνει η πρώτη γυναίκα που έγραψε ιστορία ή τουλάχιστον να σπάσει το μακροχρόνιο ρεκόρ ότι καμία κυρία δεν είχε ποτέ πάρει ούτε έντυπα για να διεκδικήσει την προεδρία.

Με ανθεκτικότητα και σκληρή δουλειά, πήγε κατά μέτωπο με τους άντρες ομολόγους της και αναδείχθηκε ως η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του σχολείου SRC.

«Ήμουν τόσο χαρούμενος και ικανοποιημένος όταν κέρδισα γιατί ήξερα ότι βρίσκομαι τώρα σε μια θέση εξουσίας όπου έχω πρόσβαση στα οικονομικά και στους πόρους που θα βοηθούσαν στην επίλυση προβλημάτων των φοιτητών και στη δημιουργία συστημάτων εργασίας στην πανεπιστημιούπολη, και έκανα ακριβώς αυτό. '

Ίδρυση ΜΚΟ για την υποστήριξη των λιγότερο προνομιούχων της κοινωνίας

Μια επίσκεψη στη μητέρα της στην Kajanya, ένα χωριό στην ανατολική περιφέρεια Ada της ευρύτερης περιοχής της Άκρα, μέρες πριν τα 30ά της γενέθλια είχε τρομερή επίδραση στην Bridget. Κατά την άφιξή της, βρήκε παιδιά που ήταν σχολικής ηλικίας που απλώς έπαιζαν και πολλά έφηβα κορίτσια που είχαν εμποτιστεί από τους άντρες του χωριού.

'Έμεινα πολύ έκπληκτος από αυτό που είδα. Απλώς με στεναχώρησε να βλέπω όλα αυτά τα παιδιά με όλο το μέλλον μπροστά τους να αντιμετωπίζουν τόσο σκληρές συνθήκες που τα έκαναν να ξεκινήσουν σε λάθος δρόμο της ζωής.'

Πιστή στη φύση της, η Μπρίτζετ έγινε πολύ ανήσυχη για αυτό που είχε δει και ήξερε ότι κάτι έπρεπε να γίνει. Για εκείνη, ο εορτασμός των 30ων γενεθλίων της στο Ντουμπάι θα μπορούσε να περιμένει.

'Είχα αποταμιεύσει χρήματα για να διασκεδάσω στο Ντουμπάι προς τιμήν των 30 μου, αλλά δεν μου φαινόταν σωστό που ήξερα τι είχα δει. Τα χρήματα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν καλύτερα.'

Η Bridget σκέφτηκε τον καλύτερο τρόπο να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και γεννήθηκε η ιδέα να ιδρύσει μια ΜΚΟ. Το ονόμασε, το έργο PEC .

«Στόχος του έργου ήταν να παράσχει Προσωπική, Εκπαιδευτική και Επαγγελματική ανάπτυξη για παιδιά (άνδρες και γυναίκες) σε Γυμνάσια και Λύκεια, με την ελπίδα και την προσευχή ότι πριν φτάσουν στο Πανεπιστήμιο θα είναι καλά περιποιημένα και ενημερωμένα».

Επί του παρόντος, το έργο PEC έχει τρεις τρέχοντα σχήματα ; πριν από τον 2ο κύκλο για μαθητές Γυμνασίου που προετοιμάζονται να πάνε στο γυμνάσιο. πριν από την τριτοβάθμια εκπαίδευση για μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο δρόμο τους προς το πανεπιστήμιο και τέλος LCN (Ηγεσία, εξέλιξη σταδιοδρομίας και δικτύωση) για μαθητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

'Τα έργα είναι δομημένα για να εκπαιδεύουν τους μαθητές στα διάφορα στάδια σχετικά με το τι να περιμένουν στην επόμενη ακαδημαϊκή τους φάση, είτε πρόκειται για διάφορα μαθήματα ή μαθήματα και για τις προοπτικές σταδιοδρομίας για όλα τα προγράμματα σε αυτό το στάδιο. Στόχος είναι να τους δώσουμε μια δίκαιη ιδέα για το τι αντιπροσωπεύει κάθε πρόγραμμα και βοηθήστε τους να λάβουν τεκμηριωμένες αποφάσεις. Μετά από κάθε προπόνηση, μοιράζονται χαρτικά και είδη υγιεινής στους μαθητές».

Χρηματοδότηση για τα έργα PEC

Η πρώτη πηγή χρηματοδότησης της Μπρίτζετ ήταν τα χρήματα που είχε διαθέσει για το ταξίδι της στο Ντουμπάι, αλλά όσο περνούσε ο καιρός, οι άνθρωποι γύρω της πίστεψαν στο όραμα και άρχισαν να προσφέρουν βοήθεια όπου μπορούσαν.

'Οι φίλοι και η οικογένειά μου με στήριξαν πραγματικά. Υπάρχουν πολλές ΜΚΟ έξω που είναι εκεί μόνο για τα ιδιοτελή τους κέρδη και έτσι η απόκτηση μεγαλύτερης χρηματοδότησης από εξωτερικές πηγές είναι πολύ δύσκολη. Ευτυχώς, εργάζομαι ως digital marketer για μια εταιρεία fintech και Στηρίζω και με δικά μου χρήματα»

Γι' αυτήν, ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι να υπάρχει το Ινστιτούτο PEC για όσους ενδιαφέρονται για την Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση και που απαιτεί μεγαλύτερη χρηματοδότηση, επομένως η ανάγκη αναζήτησης εξωτερικής υποστήριξης. Ως εκ τούτου, καλεί όλους όσοι μπορούν να υποστηρίξουν σε οποιοδήποτε σχήμα ή μορφή να συμμετάσχουν.